Eigenlijk geen tijd en NLP

Case MvdB

Er is een vriendin op bezoek geweest. Ik zag toen ik de deur opendeed dat ze er erg moe uitzag. Ze vertelde mij meteen bij de thee dat ze haar studie als juf weer wilde oppakken in september en ze loopt in een reïntegratie proces. Ze heeft het erg druk met haar zoontje die meer aandacht nodig heeft dan andere kinderen omdat hij een geestelijke beperking heeft. Ook moest ze eerst nog zo veel andere dingen doen waar ze de tijd niet voor had (ik zal niet te veel in detail treden). Zelfs om op bezoek bij mij te komen, had ze eigenlijk geen tijd. De reïntegratie consulent had namelijk gezegd prioriteiten te stellen. En die eerste prioriteit was toch wel de badkamer afmaken. Tijd voor haarzelf zit er nauwelijks in. Al met al heeft ze het er erg zwaar mee en de dingen die ze moest doen niet zo op een rijtje kreeg. Er was een lege ruimte tussen wens en doen. Ze zag het niet helemaal helder.

Toen ze vroeg hoe het met mijn NLP opleiding ging,  antwoordde ik dat zij er al aan geproefd had. Doordat ik in het gesprek al bezig was haar submodaliteiten te veranderen. Toen ze hierdoor erg geïnteresseerd raakte en wat meer uitleg vroeg, heb ik haar voorgeslagen om een paar dingen te doen zodat ik goed kan oefenen. Dit vond ze een goed idee.

• Logische niveaus: We zijn begonnen met de logische niveaus waardoor ze zich al veel beter kon voorstellen hoe het is om lerares te zijn. Meteen maar even geankerd. Toch had ze er het nog best moeilijk mee om eraan te beginnen, omdat ze van tevoren nog veel moest doen.
• Time Line: Door in de time-line de submodaliteiten te veranderen werd het al een stuk duidelijker en aangenamer. Toen ik haar daarna twee keer een goed, sterk en rust gevoel uit het verleden heb laten ophalen en die in de toekomst gezet heb voelde het nog veel beter. Ze kon het al helemaal voor zich zien. Ook maar even goed geankerd.
• Swish pattern:  Haar zelfbeeld was niet helemaal zo positief omdat ze zich zo moe voelde. Ze dacht waar is die energie van mij? Meteen maar even tussendoor getackeld met een swish pattern.
• Chaining anchors: Omdat ze erachter is gekomen dat ze zoveel voor anderen wil doen om lief gevonden te worden en dit eigenlijk helemaal niet wil. Wel lief gevonden, maar niet op die manier. Heb ik met haar de chaining anchors gedaan. Het duurde even voor we de trigger en de positieve intentie te pakken hadden. Maar haar omgeving ‘trok’ aan haar zodat ze zich distantieerde van zichzelf en zich onrustig voelde. Positieve intentie was dat ze lief gevonden wilde worden omdat haar dat een warm en sterk en rust gevoel gaf. Met 3 tussenstappen naar het sterke en rustige gevoel werkte iedere keer echt beter. In totaal hebben we het acht keer gelopen. Waardoor ze er uiteindelijk zelf overheen liep met een lach op haar gezicht. En natuurlijk goed geankerd. Ze wist natuurlijk ook wel dat ze met een positieve energie veel meer voor haar omgeving kon doen!

Al met al een hoop geleerd. Beide!

Eindeffect: Na goed naar zichzelf te kijken hoe ze dingen doet en een paar traantjes tussendoor, ging ze met een glimlach en zelfvertrouwen weg. En het mooiste was dat haar wallen niet meer zichtbaar waren en ze er niet meer moe uitzag!!