Case J.

Case NLP , november 2008 . Eerste gesprek d.d. 11 november 08
Vraag waarmee J.( samen met haarpraktijk begeleider) kwam bij ondergetekende: J. overweegt te stoppen met de opleiding waar ze 25 september j.l. aan begonnen is en die duurt t/m juni 09, maar is daar nog niet helemaal zeker over.  Er lijken geen andere problemen een rol te spelen.
Achtergrond J. is een vrouw, 27 jaar oud, getrouwd, zoontje van 4 jaar. Ze heeft de opleiding tot verzorgende enkele jaren geleden afgerond en werkt sinds juli 08 op een woongroep met 6 dementerende ouderen. Hier voelt ze zich erg prettig.. Ze werkt 3 dagen per week, voornamelijk in de avonddienst. Op verzoek van haar leidinggevende is ze begonnen aan de vervolgopleiding: ‘eerstverantwoordelijke verzorgende.’ Dit opleidingsverzoek is gebaseerd op haar functie en vooropleiding en gedaan tijdens een functioneringsgesprek, er zitten echter geen sancties op het niet volgen ervan. Voordat een medewerker gaat starten  is er een voorlichtingsbijeenkomst waarin nadruk wordt gelegd op de zwaarte (combineren met werk en gezin) en de nieuwe manier van opleiden: competentiegericht ipv traditioneel.
Stand van zaken opleiding Deze opleiding duurt tot eind juni 2009. Ze heeft het eerste onderdeel van haar opleiding ‘het maken van een portfolio en startprofiel’ bijna afgerond: ze moet alleen nog drie  ‘bewijsstukken’ kopiëren en aan haar map toevoegen. Het portfolio had ze 3 november bij me moeten inleveren, dit is nog niet gebeurd. Op 20 november zouden we daar een gesprek over hebben.
Probleem J. overweegt te stoppen omdat ze het gevoel heeft dat ze het niet aan kan. Ze huilt terwijl ze dit vertelt, ademhaling is hoog/ snel. Ze snauwt thuis man en kind af, snapt weinig van  de teksten in haar map ( is  niet bekend met dyslexie) en moet steeds aan haar man om uitleg vragen. Ze vertelt dat het haar tot hier zit: wijst een horizontale lijn boven haar hoofd aan en zegt dat ze met haar vorige opleiding ( verzorgende MBO 3) al veel moeite had en bang is dat het nu ook zo zal gaan. Ze vindt het voor haar functie niet echt nodig en is daardoor niet zo gemotiveerd. Ze heeft het buiten werktijd zo druk gehad met het maken van het portfolio dat ze haar zoontje een paar keer tussen de middag heeft moeten laten overblijven. Hij protesteert hiertegen en zij voelt zich daardoor schuldig en denkt dan ‘Ik had nooit aan die opleiding moeten beginnen.’
Mijn interventies tijdens het gesprek: de lijn ( van het zit me tot hier) naar benedengehaald ( borsthoogte) en haar voorgesteld om eerst te zorgen voor overzicht en ontspanning. Terwijl ik dit deed liet ik mijn stem naar beneden gaan met als doel haar te helpen ontspannen. Ik heb haar voorgesteld als nog het portfolio in te leveren, zonder de ontbrekende bladzijden, mijn eisen ook omlaag gebracht: “Die komen later wel, dat is niet zo’n probleem. Belangrijk is nu dat jij je kunt ontspannen en alles kunt laten zakken. Je hebt nu al zoveel gedaan, (want dat portfolio maken is een grote klus). En als je dan ontspannen bent kun je misschien het negatieve gevoel van je vorige opleiding achter je laten en genieten van al het werk dat je nu al gedaan hebt. En dan pas kun je een keuze maken  en overwegen wat je verder doet met je opleiding.”
Reactie van J. Het huilen verminderde en stopte uiteindelijk. Ademhaling werd rustiger en lager. Ze wilde alsnog haar portfolio inleveren, maar vrijdag pas, want wilde de ontbrekende bladzijden toch toevoegen. Ze stelde zelf voor om aan haar zorgcoördinator te vragen ook binnen werktijd aan haar opleiding te kunnen werken. De praktijkopleider wil haar hierin steunen. Opeens zei ze: ‘als ik die opleiding nu niet doe, dan moet ik hem over een paar jaar misschien toch doen, dus is het misschien maar beter door te gaan.’
Vervolg De afspraak van 20 november blijft staan. Hierin vraag ik haar naar haar gedachten over de opleiding en check ik de ecologie van de beslissing die ze heeft genomen of gaat nemen. Als ze doorgaat, wat ik wel verwacht,  wil ik haar beperkende overtuiging met de Time Line verwijderen.