Waarschijnlijk ken je het gevoel

Ik heb eens een enorme rots van de bergen zien afrollen naar beneden, groots, sterk, en niets of niemand kon hem tegenhouden tot hij helemaal beneden was, en zijn doel bereikt had, pas dan kwam hij tot rust.
Waarschijnlijk ken je het gevoel dat je voorbij een etalage loopt en je ziet iets dat jou zodanig aantrekt en met die eerste blik wéét je gewoon: je gaat dat kopen! Dat is van jouw!

Op een dag loop ik door de markt met in elk hand een zakje, en plots zie ik iets wat ik nooit eerder had gezien, het trok mijn aandacht, ik wou het nader bestuderen, maar mijn handen waren vol, dus zei de zaakeigenaar tegen me: je kan je spullen even neerzetten, dan kan je dit bekijken, want zolang je niet even loslaat wat je al hebt, kan je nooit iets nieuws vastnemen.
We gingen eens met de groep enkele gebergtes bekijken, en de meeste gebergtes zagen er scherp en stijl uit, je wist niet wat voor gevaren er schuilden. Uiteindelijk kwamen we tot een berg die er zo eerlijk bij stond, met een grote open ruimte, alles ligt in het open, het verbergt niets, en ik voelde me veilig. en ik dacht bij mezelf: hier hou ik van.

Een man zit langzaam te roeien in zijn roeibootje, al zingend, bij zonsondergang die voor hem aan het neergaan is, en plots breekt zijn roeispaan, hij bekijkt even de halve spaan dat hij nog maar vast heeft, en steekt dat terug in het water en begint verder te roeien met dat halve spaan terwijl hij verderzingt bij de ondergaande zon…
Een kind op kleuterschool was aan het spelen met een speelgoed, de juffrouw komt, neemt dat speelgoed uit zijn handen, en geeft hem iets anders, en het kind speelt gewoon verder.

Stel je eens voor dat je de kracht zou hebben om heel even alle wetten van de natuur op te heffen, ongeldig te maken, niets staat vast, er is geen vaste vorm meer, alles kan worden zoals jij het wilt, je verandert wat je wilt en iets later komen alle wetten van de natuur terug neer en wordt alles weer vast zoals jij het hebt gelaten. Als je zo iets zou meemaken, wat zou jij als eerste doen?
Als een kind – die nog niets weet – naar zijn omgeving kijkt en een wereld van mogelijkheden ziet in elke voorwerp rondom zich, stel je dan eens voor wat jij allemaal zou kunnen?

Weet je wat ik zo mooi vind aan water, hij heeft geen vaste vorm, hij heeft geen probleem om ergens in te geraken, zijn doel te bereiken, omdat hij telkens de vorm kan innemen van de kop waar hij in wil.
Vind je het niet prachtig dat een stuk klei in een paar handen gemakkelijk allerlei vormen kan aannemen, en zo zijn doel bereikt om mensen op te vrolijken en daardoor zelf gelukkig is?
Een wijze man zei me ooit: ijs is vast, en geraakt niet overal door, vanaf dat hij zijn vaste vorm loslaat en vloeibaar wordt, geraakt hij zelfs door de kleinste gaten, terwijl hij niets verliest aan zijn essentie.
Vader zegt altijd; als je de weg naar je doel loslaat, dan heb je vrijheid, en al die wegen leiden naar je doel, en de tijd onderweg wordt een plezier.

Heb je het al eens meegemaakt dat je verzonken was in gedachten en plots hoor je een knal en je springt wakker uit je gedachten, en al je zintuigen staan 100% aan, dat je zelfs de kleinste dingen opmerkt!
Een hert zit water te drinken, en heel even ziet hij beweging in de struiken vlakbij, en terwijl hij met volledige aandacht probeert erdoor te zien of er gevaar schuilt, zit de leeuw achter de struiken enorm gefocust zijn elke beweging te volgen.

Je gaat niet geloven wat ik vandaag heb meegemaakt! Een oude vrouw stond in het park een verhaaltje te lezen, en haar kleinkinderen zaten op de grond met ogen wijd open naar haar aan het opkijken en luisteren met volledige aandacht en complete stilte… dat ik even vergat wat ik moest doen, en mee begon te luisteren. Kun je dat geloven?
Mag ik je iets heel persoonlijks vragen…? (Lichtjes voorover buigen, al fluisterend) Hoe voel je je nu?

Ik zag eens een man op de markt, hij droeg een oude tapijt over zijn schouder, en hij liep van de ene klant naar de andere, alsof dat hij haast had. Ik benaderde hem en vroeg waarom hij zo gehaast was, en hij zei met een droevigheid in zijn ogen: mijn kinderen hebben al dagen niets gegeten…
Een roos moet je heel voorzichtig strelen, als je dat niet doet, doen de doornen je pijn, het is hun job om haar te beschermen.

Fatih Köse

Be Sociable, Share!

Nog geen reacties... Begin jij nu?

Vind NLP hypnoses