Ik herinner me de klok
Die tikte in mijn oma’s huis
De Fries Staart hangt statisch stil
De slinger zwaait, een zachte ruis
De breipen tikt tegen zijn broer
Haar moeder heeft haar ‘˜t ooit geleerd
De bril voor op haar kleine neus
Terwijl ze moeiteloos presteert
Mijn geest die brengt mij zonder schroom
Naar d’ houten vloer en zijn gekraak
Het roggebrood met pitjeskaas
Die heeft nog die vertrouwde smaak
Mijn opa, zichtbaar veel te lang
Bukt onder waslijnpalen door
Begroet ons als hij binnenkomt
Een brede lach van oor tot oor
Ik grijp terug als ik dat wil
En koester ‘ev’ry single thing’?
Geluk ligt binnen handbereik
Lang leve mijn herinnering
Ben van Rein
23 augustus 2007
4 comments ↓
Dank je, Ben. Hij is levensecht en uit het hart.
Ben
En tegelijkertijd een prachtige metafoor voor geluk. Dank jou Ben voor je prachtige bijdrage. Ik zie je opa, veel te lang …
Liefs Ben
Lang leve jouw herinnering!
En hoe woorden beeldend kunnen zijn…
Die van andere Ben he. We hadden laatst een Bas en een Ben als deelnemers, nou toen ging ik mezelf ook Bas noemen in de verwarring 🙂
Reageer